پیدایش دفاتر حسابرسی (لجرها) به قدمت پیدایش خط و پول است.
وسایل ایجاد این دفاتر حسابرسی، خاک رس، شاخههای بلند چوبی( که خطر آتش سوزی داشتند)، سنگ، پاپیروس و کاغذ بوده است. زمانی که کامپیوتر در سالهای ۱۹۸۰ و ۹۰ معمول شد، کاغذها دیجیتالی شدند و اغلب به طور دستی تاریخ گذاری میشدند.
این دفاتر دیجیتالی اولیه، تقلیدی از کاتالوگها و حسابرسی کاغذی بود. میتوان گفت دیجیتالی کردن بیشتر برای حسابرسی اسناد کاغذی کاربرد دارد تا ایجاد آنها. مواردی که اساسا با کاغذ کار میکنند مانند: پول، مهرها، امضاءهای نوشتاری، صورت حسابها، مجوزها و استفاده از حسابداری دوگانه، تکیهگاه جامعه ما باقی میمانند.
قدرت محاسبه و موفقیت در رمزنویسی همراه با کشف و استفاده از الگریتمهای جدید و جالب، دفاتر حسابرسی را ایجاد کرده است.
به زبان ساده، دفاتر حسابرسی، دیتابیسی هستند که توسط هریک از کاربران (یا گره) در شبکهای بزرگ به طور مستقل نگهداری و به روز میشوند. کار توزیع منحصر به فرد است: سوابق، توسط قدرتی مرکزی برای گرههای مختلف به اشتراک گذاشته نمیشوند بلکه به طور مستقل توسط هر گره ایجاد و نگهداری میشوند. به این خاطر هر یک از گرهها در شبکه هر تراکنش را پردازش میکند و به نتیجهای مستقل میرسد و نتیجه را به شور میگذارد تا از اجماع نظر اکثریت مطمئن شود.
هنگامی که این توافق ایجاد شود دفاترحسابرسی به روز شدهاند و همه گرهها نسخه مشابه آن دفاتر را حفظ میکنند. این ساختار مهارتی در سیستم ضبط بوجود میآورد که از یک دیتابیس ساده فراتر میرود.
دفاترحسابرسی شکلی پویا از رسانه هستند و خصوصیات و تواناییهایی دارند که خیلی از دفاتر حسابرسی کاغذی و ثابت، فراتر میروند. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه راهنمای ما را در مورد کاری که بلاک چین انجام میدهد (هایپر لینک) مطالعه کنید. به طور خلاصه آنها در شکل دهی و امنیت روابط جدید در دنیای دیجیتالی کمک رسان هستند.
مطلب مهم این روابط جدید این است که هزینهی اعتماد (مانند گواهیهای صادر شده توسط دفاتر، وکلا، بانکها، مجریان قانون، دولتها و غیره … ) در ساختار و کیفیت دفاترحسابرسی در نظر گرفته نشده است.
در ویکیپدیای راهنمای ما ، تکنولوژی بلاک چین چیست؟ به قدرت این نوع از روابط جدید اشاره شده است.
ابداع دفاترحسابداری ، نشان دهنده انقلابی در گردآوری و انتقال اطلاعات است. و برای دادههای ثابت (ثبت) و دادههای پویا (تراکنشها) کاربرد دارد. دفاتر حسابداری به استفاده کنندگان این امکان را میدهد تا از کاربرد ساده دیتابیس فراتر رفته و انرژیشان را برای چگونگی استفاده، دستکاری و استخراج منافع از دیتابیس نه به عنوان یک دیتابیس بلکه به عنوان یک سیستم ضبط، استفاده کنند.