اتریوم چیست؟

قبل از درک مفهوم اتریوم، بهتر است ابتدا اندکی به مفهوم اینترنت پرداخت.

امروزه بسیاری از اطلاعات شخصی، مالی و پسوردهای افراد بر روی کامپیوتر دیگران و در فضاهای ابری و سرورهای شخصی؛ شرکت‌هایی نظیر آمازون، فیسبوک و گوگل ذخیره می شوند. حتی این مقاله در سایت ecoin724 نیز بر روی سروری بوسیله یک شرکت مسئول نگهداری اطلاعات، ذخیره شده است.

راه اندازی این سرورها چندین مزیت داشته و یکی از آنها این است که این شرکت با جایگزین کردن افراد متخصص، به حفظ و ذخیره این اطلاعات کمک کرده و همچنین هزینه‌های اضافی مربوط به سیستم عامل میزبان و Uptime را حذف می‌کند. گرچه در کنار این مزیت‌ها، نقاط ضعفی نیز وجود دارد. از معایبی که می‌توان نام برد، این است که مسئولین دولتی یا هکرها می‌توانند بدون داشتن اطلاعات شخصی افراد، با نفوذ و حمله به سرویس شخص ثالث، به فایل‌های افراد دسترسی پیدا نموده و اطلاعات مهم آنها را ربوده، افشا یا تغییر دهند.

Brian Behlendorf سازنده وب‌ سرور آپاچی (Apache) تا این حد پیش رفته است که این طراحی متمرکز را عیب اصلی اینترنت نام نهاد. همانند Brian Behlendorf افراد دیگری نیز هستند که معتقدند کل اینترنت باید غیر متمرکز باشد و نوعی حرکت انشعابی با استفاده از ابزاری جدید به نام تکنولوژی بلاک چین به وجود آمده است که رسیدن به این هدف را تسهیل می نماید.

اتریوم یکی از جدیدترین فناوری ها برای ملحق شدن به این حرکت انشعابی است.

در حالیکه هدف بیت کوین مختل کردن پی‌پال و بانکداری آنلاین است، هدف اتریوم استفاده از یک بلاک‌چین جایگزین برای اشخاص ثالث اینترنتی است. منظور از اشخاص ثالث اینترنتی؛ کسانی هستند که اطلاعات را ذخیره کرده، وام های بانکی را منتقل نموده و قراردادهای مالی را پیگیری می‌کنند.

کامپیوتر جهانی

بطورخلاصه اتریوم قصد دارد شبکه کلاینت سرور موجود (شبکه سرویس گیرنده/سرویس دهنده) را تبدیل به برنامه‌ای غیرمتمرکز یا دموکراتیزه (دموکراسی کردن) کند. اتریوم هزاران گره را که توسط داوطلبان از سراسرجهان اداره می‌شوند؛ جایگزین سرورها و فضاهای ابری می‌کند.

اتریوم درنظر دارد کامپیوتری جهانی را برای مردم سراسر دنیا ایجاد کند؛ تا همه قادر باشند با ارائه سرویس‌های خود توسط این زیرساخت ها با یکدیگر رقابت کنند.

به عنوان مثال، با رفتن به یک Appstore، می‌توان انواع مختلف و رنگارنگی از نرم افزارها را مشاهده نمود، که همه نوع اطلاعات از بانکداری و پیام رسانی گرفته، تا سلامتی و تناسب اندام را ارائه می‌دهند. این نرم افزارها به شرکت سازنده (یا سرویس شخص ثالث دیگری)، برای ذخیره اطلاعات کارت اعتباری، تاریخ خرید و سایر اطلاعات شخصی افراد متصل هستند (جایی که معمولا سرورهایی وجود داشته که توسط شخص ثالث کنترل می‌شوند).

البته لیست منتخب نرم افزارها نیز توسط شخص ثالث کنترل می‌گردد؛ به این صورت که شرکت‌های اپل و گوگل، قادرند نرم افزارهای ویژه ای که افراد توانایی دانلود آنها را دارند گردآوری، پشتیبانی (و حتی در برخی موارد سانسور) نمایند.

به عنوان مثال می توان به سرویس‌های اسناد آنلاین مانند Evernote یا Google Docs اشاره نمود. اگر همه چیز طبق برنامه پیش رود، اتریوم کنترل اطلاعات و حق مالکیت را در این نوع سرویس ها به مالک و نویسنده آن باز می‌گرداند.

نتیجه این ایده بدین صورت است که هیچ نهادی نمی‌تواند روی اطلاعات افراد کنترلی داشته باشد، یا بصورت ناگهانی آن ها را هک کرده، و یا بطورموقت این اطلاعات شخصی را از مدار خارج کنند. بنابراین تنها خود کاربر، نه شخص یا نهاد دیگری، اجازه دارد این اطلاعات را تغییر دهد.

در این تئوری، اتریوم علاوه بر اعمال کنترل برروی اطلاعات شخصی گذشته­ ی افراد؛ دسترسی آسان به اطلاعات را در عصر دیجیتال به آن افزوده است. هربارکه فرد اطلاعات خود را ویرایش، اضافه و یا حذف می‌کند، گره ها درشبکه، این اطلاعات را تغییر می‌دهند.

اما باید دانست که این ایده با شک و تردید همراه بوده است.

گرچه اعمال آن بر روی نرم‌افزارها امکان‌پذیر است، همچنان نامشخص است که کدام یک از برنامه‌های بلاک چین، سودمند، امن یا قابل درجه بندی هستند و به همان خوبی نرم افزارهای کنونی مورد استفاده افراد خواهند بود یا خیر.

مترجم: سرکار خانم مختیا

حق ترجمه و نشر محفوظ است